Met de fiets naar de Ardennen.

Na de zware klassieker te Halle van de vwf trekken s'anderendaags een 5-tal renners van de ploeg(Wim,Gino,Martin,Olivier,Dieter) op training naar Hastiére-Par-Delà, dit ligt in de streek van Dinant. Juist Martin had de dag ervoor geen koers in de benen, de rest had de 120km koers van de dag ervoor nog niet gans verteerd, en het was eraan te zien. Martin reed met frisse benen en de rest had nog melkzuur in de benen die de souplesse in het begin een beetje deed vierkantig draaien. Het was behoorlijk winderig en die was in ons nadeel. De gps van Martin stuurde ons door de mooie kleine baantjes die men anders niet zou nemen daar men ze niet kent. Een keer had de gps ons liggen daar hij ons langs een lange afdalende kasseistrook (2.5km lang)stuurde en die kasseien lagen er echt heel slecht bij. Halfweg die kasseistrook had Wim de schrik van zijn leven daar plots zijn stuur middendoor brak en hij met veel moeite nog kon overeind blijven, met de ene stuurhelft kon Wim nog de fiets corrigeren en een zware valpartij vermijden blijkbaar kwam zijn motorcross verleden hem goed van pas. Na het zoeken van een fietsenhersteller en een nieuw stuur kon Wim de weg verder zetten. We hadden wel de luxe van een bezemwagen en de chauffeur Anthony, een vriend van Martin en Heidi is de ideale persoon voor dit soort werk. Steeds attent met de claxon als er een wagen voorbij stak op gevaarlijke plaatsen, steeds de glimlach als we ons eens vergisten van afslag, en hij zorgde ook voor onze spijs en drank. Eenmaal aangekomen in Hastiére-Par-Delà hadden we er 205km opzitten en weten dat vanaf Oudenaarde de heuvels ons al tegemoet kwamen dus "het schaap was de preute af". Dus een terrasje doen was dus mooi meegenomen en daarna op naar onze gehuurde chalet voor één nacht om een lekker klaargemaakt bord spaghetti die Martin had klaargemaakt naar binnen te spelen. Na een goede nachtrust trokken de volgende morgen Gino en Olivier naar huis met de trein, en de rest reed met de fiets terug naar huis toe. Dus nog eens 205 km maar nu zat de wind iets gunstiger en de zon kwam veel van tussen de wolken zodat de armpjes lichtjes verbrand waren bij thuiskomst. We hadden een gemiddelde snelheid van 30km/u en reden er 6uur en 45min op de terugweg. Het was een leuke trip en voor herhaling vatbaar. Bij dezen willen Dieter, Wim,Olivier en Gino, den Anthony en onze ploegmaat Martin(Hoofdsponsor) bedanken voor de goede zorgen en al het reilen en zeilen die erbij komen om zo’n tocht tot een luxueus einde te brengen.

Wibra.